Spanjaarden houden van feesten, maar ook van tradities en plechtigheden. De agenda van “officiele feest- en vrije dagen” staat dan ook bomvol. Deze maand was er de Fallas en de Semane Santa.
Rond 15 maart plaatst men grote poppen van papier-maché (Fallas) op de kruispunten en pleinen, in bijna elk dorp van de provincie Valencia, om ze dan op 19 maart – de dag van St-Jozef- plechtig te verbranden.
Rond 15 maart plaatst men grote poppen van papier-maché (Fallas) op de kruispunten en pleinen, in bijna elk dorp van de provincie Valencia, om ze dan op 19 maart – de dag van St-Jozef- plechtig te verbranden.
Op TV, vooral de lokale, wordt hier uitgebreid verslag gedaan.
Bij dit feest hoort ook het geluid van rotjes en voetzoekers, die echt de gehele week worden afgestoken. Kleine kinderen lopen met houten kistjes voor hun buik waar die voetzoekers in zitten en steken deze de hele dag af.
’s Avonds is er ook vaak echt vuurwerk. Daar zijn de spanjaarden dol op.
Bij dit feest hoort ook het geluid van rotjes en voetzoekers, die echt de gehele week worden afgestoken. Kleine kinderen lopen met houten kistjes voor hun buik waar die voetzoekers in zitten en steken deze de hele dag af.
’s Avonds is er ook vaak echt vuurwerk. Daar zijn de spanjaarden dol op.
Pasen heet hier Semana Santa, oftewel de “heilige week”.
Het duurt dan ook minstens een week. De hele Semana Santa zijn er in elk dorp processietochten, zo ook in Vinaros. Op vrijdagavond 21 maart om 21.00 uur begon de tocht.
Het startpunt was bij de grote kerk, en door de hele stad staan mensen langs de route, heel opvallend was dat het precies om 21.00 uur begon en dat het echt heel stil was op straat, iedereen fluisterde.
Je hoorde alleen het tromgeroffel en het schuifelen van voeten en het klingelen van de bel.
Vooraf gegaan aan elke uitbeelding van de kruistocht van Jezus liep een groep mensen verkleed als … een soort Kluk Klux Clan, kan het niet beter verklaren. De ene groep in het rood de andere in zwart wit, het had iets lugubers, maar ook indrukwekkends.
Na deze groep , kwam dan meestal een groep mensen met trommels, een en de zelfde dreun. Daarna kwam een groep mensen die dan een grote uitbeelding op hun schouders droegen van de kruistocht.
Na 20 meter stopte deze dan, om te rusten, en werd de uitbeelding op de grond gezet. Zeer zwaar is het allemaal, echt een lijdensweg, vooral als ze dan ter plekke de uitbeelding boven hun schouders omhoog hielden, en dan passen naar achteren deden. Dit werd het meest door mannen gedaan, behalve de uitbeelding van Maria met Jezus, deze werd gedragen door wel 20 vrouwen.
Al met al duurde de tocht toch wel 3 uur en al die tijd was het zeer stil. Heel indrukwekkend