Buren

We wonen hier zogezegd op het "platteland", oftewel - el campo -. Maar dat wil niet zeggen dat we geen buren hebben; al is het natuurlijk een stukje verderop. Links van ons op 200 meter wonen onze Duitse buren Johannes en Roswita. Veel kontakt hebben we niet met ze, hoewel het heel aardige mensen zijn. Johannes is altijd bezig zijn hond uit te laten. Als we hem willen spreken gaan we nooit naar z'n huis, maar rijden gewoon een rondje ... je komt 'm altijd tegen !

En rechts, op 500 meter woont Bastienne uit Nederland. Met Bastienne hebben we wel veel kontakt: een heel lieve en gezellige buur. Met haar delen we lief en leed. Maken we plannen en beleven we veel avontuur.

Spanjaarden, overigens, wonen niet vaak op het "platteland". Die wonen liever op een kluitje in het dorp. Ze vinden het ook vaak eng bij ons: 's nachts pikkedonker met al die gevaarlijke beesten als slangen, salamanders, vossen, wildezwijnen etc. Nou ja, dat valt wel mee hoor !

De zon, trouwens, maakt al flink over-uren: deze week gaan we de eerste dertigers noteren ...

Nou, het schuurtje is af (al een tijdje). Nog een beetje muren eromheen gezet, plantenbak eraan gemetseld en (net niet te zien op de foto) aan de rechterkant van de schuur een houthok gemaakt.
Schuur is nu al veel te klein. Had ik ‘m maar twee keer groter gemaakt !
Doen we de volgende keer; het was tenslotte ook een experimentje.

Zo’n houthok is trouwens geen overbodige luxe. We hebben tenslotte een houtkachel in de kamer en met het snoeien en ook verzagen van afgewaaide takken (soms ook hele dikke) is er heel wat hout te verstoken. En een beetje voorraad geen kwaad. In dat houthok kan het nu lekker drogen.


Wat is er nog meer gebeurd … Pasen natuurlijk. Dat hebben we “gevierd” in ons dorp Calig.
Ook hier weer diverse optochten en processies. En ook hier weer met die opzienbarende puntmutsen. Moeten nog eens uitzoeken wat hier nu precies de oorsprong en bedoeling van is.
Het vreemde van zo’n optocht in ons dorp is, omdat bijna iederéén meedoet, er zowat niemand aan de kant staat te kijken! Heel raar zo … een optocht door lege straten.


En … we hebben een buurtfiets. Nou ja .. wij en onze buurvrouw Bastienne. We wonen 500 meter van elkaar vandaan. Iedere keer met de auto is natuurlijk een beetje raar en iedere keer lopen is weer net te ver. Vandaar de buurtfiets. Soms staat ie hier, dan weer daar.



Voor de rest is het hier al flink warm … elke dag boven de 20 graden. Bomen, planten en zaadjes groeien weer als kool, vooral omdat we een bewaterings-systeem hebben aangelegd met slangen, sproeiers, druppelaars etc. Eén druk op de knop … en alles krijgt water !
En dat is soms hard nodig, want door zon en wind is de aarde kurkdroog (en keihard)