Geluk ...

Druk, druk met klussen. Nadat het beton voor ons nieuwe terras was gestort, moest er natuurlijk getegeld worden. Dat is al-met-al best goed gelukt (voor ons leken): het ligt er strak en netjes bij. Moet nog wel gevoegd worden, maar dat doen we volgende week.

Ook deze week de plantenbak opgemetseld; die zijn we nu aan het vullen. Kunnen eindelijk alle planten die in potten zitten de grond in. Want je blijft lopen met die gieter. Niet dat het nu zo verschrikkelijk warm is hier, hoewel wel elke dag dik boven de 20 graden, maar het regent niet ! Al weken niet.

Morgen heeft Ton een schilderklus bij een Duitse familie. Zitten hier toch relatief veel Duitsers. En tegen wil en dank hebben we veel met Duitsers te maken hier (buren, aannemers, water-vereniging etc.). Maar liever oefenen we een potje “spaans”.

Deze week ook bezoek gehad van José, de schaapherder. Met zo’n 200 schapen doorkruist hij de omgeving op zoek naar gras. Dat hoort er allemaal bij, hier. Staat er opeens en kudde schapen in je achtertuin. Hij vraagt het ook niet, want hij doet dat al jaren.

Land is van iedereen (lijkt het). Wat er is geplant, gezaaid of gebouwd … okee, dat is van jou. Maar Land … Land, dat is van iedereen.

We hebben het tot nu prima naar onze zin. Het klimaat, de rust, de ruimte en gemoedelijkheid: heerlijk ! Natuurlijk missen we onze familie en vrienden, maar hopen hier nog lang te mogen blijven.